Virussen

In Schotland is een studie gedaan aan de aantallen mensen met en zonder diabetes die in het ziekenhuis of IC werden opgenomen met Covid-19 in de 1e golf (1 maart – 31 juli 2020), of daaraan zijn overleden. De bevindingen zijn als volgt (https://www.thelancet.com/journals/landia/article/PIIS2213-8587(20)30405-8/fulltext): Mensen met diabetes die Covid-19 oplopen hebben 1,4x meer risico op IC-opname of een dodelijke  afloop dan mensen zonder diabetes. Binnen deze groep hebben mensen met type 1  2.4x meer risico op IC-opname of een dodelijke afloop.  Het risico bij type 1 is dus 75% hoger dan bij mensen met type 2. Onder deze mensen zijn meer mannen dan vrouwen, en leeftijd speelt een hele grote rol: boven de 60 gaat het risico steil omhoog. Opmerkelijk is ook, dat het ernstige beloop van Covid-19 bij type 1 zich voordoet in een populatie met een lagere BMI dan die bij type 2 (nl. gemiddeld 27 versus 29). Ook interessant is dat mensen met diabetes die bloeddrukverlagende middelen gebruikten duidelijk een verlaagde kans hadden op een ernstig beloop ten opzichte van de rest van de groep. In de tot nu toe bekende studies werd het onderscheid tussen type 1 en type 2 nooit zo nauwkeurig besproken. Er werd, op een enkele studie na, zelfs vaak verondersteld dat het vooral mensen met type 2 waren die een groter risico liepen op een ernstig beloop. Dit blijkt nu een misverstand. Dat werd wellicht veroorzaakt doordat er veel mensen met type 2 op de IC lagen vergeleken bij mensen met type 1. Dat komt omdat er nu eenmaal 8 tot 10x zoveel mensen met type 2 zijn dan met type 1.   Kortom, er is een hoger risico op IC-opname of overlijden met Covid-19 voor mensen met diabetes dan voor mensen zonder diabetes. Dit geldt voor alle leeftijden, zowel beneden de 60 als boven de 60.  Leeftijden hoger dan 60 en mannelijk zijn levert daarbinnen een nog hogere risicofactor. En het hebben van type 1 levert dus een aanzienlijk hogere risicofactor dan het hebben van type 2.    Het artikel bepleit dan ook dat bij de bescherming van mensen met diabetes tegen Covid-19 rekening zou moeten worden gehouden met deze risico factoren. Wat vinden wij ervan? Wat mij betreft zou de risico-overweging van grote invloed behoren te zijn in het vaccinatiebeleid. Helaas is dat niet het geval.  

Als kind heb ik roodvonk gehad, hetgeen in die tijd (jaren 60) vrij uitzonderlijk was en waarvoor ik 6 weken in quarantaine ben geweest. Op mijn 11e jaar kreeg ik na een traumatische gebeurtenis diabetes type 1. Er is mij later wel eens verteld door een internist dat de roodvonk mogelijk de oorzaak van het ontstaan van de diabetes kan zijn geweest. Is zie roodvonk echter niet tussen de virussen staan die in dit artikel genoemd worden. Is ooit onderzocht of roodvonk ook een veroorzaker kan zijn? 

Kinderen die gevaccineerd worden tegen een ‘buikgriep-virus’ lijken minder vaak diabetes te ontwikkelen. Amerikaanse onderzoekers zagen dat kinderen 33% minder kans hadden op diabetes type 1 na vaccinatie tegen het Rotavirus. Dit is opmerkelijk, want onderzoekers in Australië vonden precies hetzelfde. Het blijft alleen nog gissen hoe dit principe precies werkt. Onderzoekers denken dat de vaccinaties virusinfecties voorkomen, waardoor de alvleesklier niet blootgesteld wordt aan deze virussen.  Het mogelijke verband tussen virus infecties en het risico op diabetes type 1 is niet nieuw. Het vaccin tegen het Rotavirus komt binnenkort beschikbaar in Nederland voor risicogroepen. Even een gedachte-experimentje: als jullie een zak geld hadden met enkele miljoenen euro’s, zouden jullie dan kiezen om: A. Elke baby te vaccineren voor het Rotavirus B. Te onderzoeken waarom baby’s die zijn ingeënt minder ‘vatbaar’ lijken voor diabetes type 1, om zo in de toekomst mogelijk diabetes type 1 in een grotere groep kinderen te voorkomen