Dagelijks leven: Omgaan met diabetes

Op 13 november organiseert het Diabetes Fonds een bijeenkomst om bij te praten over nieuwe ontwikkelingen over diabetes type 1. Jij kunt er bij zijn door je hier te registreren. Bij de bijeenkomst spreken ons nationaal icoon van de kunstalvleesklier Robin Knoops en psycholoog Giesje Nefs. Misschien heb je wel een brandende vraag over de toekomst van de kunstalvleesklier of hoe je het beste mentaal met diabetes om kan gaan? Laat het weten in de reacties hieronder! ---De diabetes type 1-bijeenkomst is op woensdagavond 13 november in Amersfoort. Vanaf 18.30 uur ontvangen we je graag met een broodje, om stipt om 19.00 uur van start te gaan. De locatie is direct tegenover het centraal station. Inschrijven is kosteloos.---Verschillende bloggers zijn er ook bij, en wij ook. :-) Het lijkt me leuk je daar te zien!

We kregen bericht van een leverancier dat zij een update van de software hebben waarbij het makkelijker wordt om nadat je de sensor met de reader hebt gecheckt, ook weer met je mobiel kunt checken. De vraag kwam bij mij op hoeveel mensen de sensor met hun mobiel checken of juist met de reader. Of doe je het allebei en hangt het van de situatie af (thuis of op pad)?

Zoals beloofd https://www.diabetestype1.nl/g... een kort verslag over mijn eerste twee werkweken. Het was fijn om mijn collega’s weer te zien en om een eerste start te maken. In het eerste werkoverleg heb ik wat uitleg gegeven over mijn afwezigheid, en dat voelde in ieder geval goed. Ook mijn medische noodzaak om een lunchwandeling te maken heb ik aangestipt en collega’s uitgenodigd om gezellig mee te wandelen. Hier werd positief op gereageerd, dus dat was een mooi begin! Om eerlijk te zijn voelt het nog niet als werken, doordat ik voornamelijk met administratieve en voorbereidende zaken bezig ben en nu nog geen inhoudelijke taken heb. In overleg met de bedrijfsarts is het plan dat mijn werk een bureaufiets voor mij gaat regelen, zodat ik mijn bloedglucose met behulp van fietsen wat makkelijker kan reguleren. Het leek allemaal haalbaar, totdat ik daadwerkelijk ging starten. Op mijn eigen werkplek was dit gezien de extra kosten niet eenvoudig realiseerbaar. Ik heb toen met een andere afdeling kunnen regelen dat ik een bureaufiets kon lenen, deze betreffende fiets kan inderdaad naar mijn eigen werkplek gebracht worden, maar daar is geen in hoogte verstelbaar bureau. Op een tweede locatie, waar ook collega’s zitten, staan wel de benodigde tafels, maar tja daar mag de bureaufiets weer niet naar toe?!?! Het is werkelijk ongelooflijk hoe deze bureaustoel-soap zich aan het ontwikkelen is. Aangezien ik nu nog maar een beperkt aantal uren werk, heb ik dit punt maar even teruggegeven aan mijn leidinggevende. Hopelijk kan zij ergens wat druk uitoefenen om dit idiote probleem op te lossen. Natuurlijk is het ook een optie om gewoon een nieuwe stoel aan te schaffen. Maar hun vertrouwen dat ik daadwerkelijk weer volledig kan werken is dusdanig laag, dat ze daar nog niet serieus over willen nadenken. Toch wel jammer, dat het zo ver is gekomen. Ik heb nu een weekje vakantie, dus probeer mijn werk even los te laten... Rose

Volgende week ga ik starten met mijn re-integratie! Ik voel mij weer iets beter, dus ik heb ook zin om een eerste begin te maken. Vorige week heb ik tijdens het gesprek met leidinggevende en HR-medewerker heel duidelijk aangegeven dat ik de ruimte nodig heb om zelf te onderzoeken hoe ik op de werkvloer het beste met mijn diabetes om kan gaan. De onmacht over mijn werkuitval en effecten van mijn diabetes op het werk, die ik bij hen zie, diezelfde onmacht voel ik ook! Ik heb eigenlijk totaal geen idee meer of ik mijn werk weer volledig en duurzaam kan hervatten, maar ik wil heel graag een eerlijke kans krijgen om uit te zoeken wat ik allemaal nog wel met mijn diabetes kan. Nadat ik dit had uitgesproken en hen vervolgens mee had genomen naar waar het eerder fout was gegaan, kantelde het gesprek compleet: ik voelde ineens begrip en de wil om er samen het beste van te maken. Dit was voor mij heel bijzonder, ik voelde mij voor het eerst op mijn werk gesteund! “Ik heb zitten denken. Ja, want ieder pondje gaat door het mondje. Heb je wel eens naar je voeding gekeken? Kun je daar niet wat beter op letten om je diabetes te reguleren?”, vroeg mijn leidinggevende tot slot, nadat de HR-medewerker al was vertrokken. Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Ik was verontwaardigd, en ook wel kwaad en ik voelde mij op z’n minst even aangevallen. Moest ik mijn leidinggevende werkelijk verantwoording afleggen over wat ik eet? We hadden juist zo’n fijn gesprek gehad, waar kwam dit ineens vandaan? Of was dit alleen maar meedenkend en behoor ik dit op te vatten als een goed bedoeld advies? ‘Ik tel iedere gram koolhydraat die ik eet en ik eet opzettelijk een zeer beperte hoeveelheid op een dag’, liet ik haar weten. ‘Verder pas ik mijn insuline aan op de koolhydraten intake, zorg dat ik producten eet die mijn bloedglucose niet extreem snel laten stijgen en gebruik ik voedingsmiddelen met veel vezels om een vertraging van de opname te bewerkstelligen.’ voegde ik eraan toe. Ik vertelde haar tevens dat ik rondom lunchpauze meestal ga wandelen omdat dit een stabiliserend effect heeft op mijn bloedglucose. ‘Oh, goed om dit te weten, want je afwezigheid tijdens lunchpauze wordt regelmatig als storend ervaren.’ Ik schrok, ik heb collega’s vaak genoeg gevraagd of ze mee wilden wandelen. Blijkbaar heb ik mijn noodzaak van bewegen onvoldoende, of misschien zelfs gewoon niet, kenbaar gemaakt. Als ik volgende week ga starten, zal ik dit punt zeker met mijn collega’s bespreken. Kortom het was een zeer leerzaam gesprek, waarbij het mij duidelijk is geworden dat openheid in mijn diabetes op het werk mij juist mooie openingen kan geven om verder te komen. Rose

Inmiddels ben ik al een paar maanden betrokken bij deze community. Wat me opvalt is hoe actief mensen met diabetes zijn om zelf ook een bijdrage te leveren aan een betere diabetes zorg. Fiets acties, collecte lopen, bloggen, clientenraden, zelf een bijdrage leveren aan onderzoek. Het houdt niet op! Wat ik me afvroeg is jullie van elkaar wel weten wat jullie allemaal doen om het voor elkaar beter te maken? Misschien dat je uit bescheidenheid niet jezelf op de borst wil kloppen met wat jij voor diabetes doet, maar het is zo leuk om van elkaar te weten wat jullie allemaal al doen. En dat lukt alleen als jij dat ook aangeeft.  Wil je ons laten weten wat je doet voor diabetes? 

Woest was mijn leidinggevende toen ik haar vertelde dat ik nog niet in staat was om weer te werken. De bedoeling was om na de zomer met re-integratie te beginnen, maar ik ben nu nog te moe en uitgeput om een start te maken. De diabetes heeft heel veel van mij gevergd, heel veel en uiteindelijk te veel waardoor ik een half jaar geleden met mijn werk moest stoppen: burn-out. Mijn hoofd kon ineens niets meer, niet meer lezen, geen televisieprogramma meer volgen, drukte en geluid kon ik niet meer aan, zelfs een gesprekje met mijn kinderen was te veel. Inmiddels gaat het veel beter, maar mijn concentratieproblemen en moeheid weerhoudt mij nog van mijn werk. Na overleg met de bedrijfsarts, mag ik gelukkig een aantal weken later met mijn re-integratie starten. Ik vind het heel spannend, want om eerlijk te zijn weet ik niet meer of ik met mijn diabetes nog wel kan werken. Mijn werk vraagt namelijk zoveel aandacht, dat ik dan eigenlijk geen tijd meer heb om mijn bloedglucose te reguleren. Daarbij zit ik veel op mijn werk en dat is echt funest voor mijn bloedglucose. Op een werkdag is mijn gemiddelde bloedglucose daardoor net iets hoger dan op andere dagen. Ook de vervelende hypo’s en hypers bemoeilijken mijn werk, doordat ik mij op die momenten niet goed meer kan focussen, lezen en helder denken. De vraag blijft dan altijd of ik de door diabetes gemiste tijd in mijn eigen tijd moet inhalen. Dat heb ik tot nog toe altijd gedaan, maar dit gaf natuurlijk disbalans tussen werk en privé en resulteerde dus in deze burn-out. Ik moet hier tijdens mijn re-integratie een andere balans in gaan zoeken. Aankomende week heb ik weer een nieuw gesprek met mijn leidinggevende. Dit keer heb ik er voor gezorgd dat er iemand van HR bij is, hopelijk verloopt het gesprek daardoor wat professioneler. De bedoeling is om binnenkort wel echt te starten, ik vind het erg spannend.Rose