Omgaan met diabetes

Is er iemand die ook het probleem heeft dat je Iphone geen alarmen van de FSL 2 meer geeft? Ik merkte dat dit speelt sinds de nieuwste software-versie van IOS. (versie IOS 14.7.1)Ik heb met Abboth gebeld, en de mevrouw aan de telefoon gaf toe dat dit klopt. Ze zijn nog niet getest met die IOS-versie. 

Sinds 2 jaar spuit ik insuline. Door inregelen en coronaperiode kom ik pas sinds kort weer op kantoor. Nu sprak een collega me vandaag huilend aan, met de vraag of ik niet meer op kantoor wil prikken en spuiten omdat ze bang is voor naalden. Ik was vooral verbaasd om dit verzoek. Heb niet eerder zoiets gehoord. Ik spuit en prik al zo onopvallend mogelijk.Hebben meer mensen hier ervaring mee / Dit soort vragen gekregen? Wordt dit vaker gevraagd? Is het ongepast om achter je bureau te spuiten in onderbuik?Hoe langer ik erover nadenk hoe gekker ik haar verzoek eigenlijk vind

Tegenwoordig heeft de Free Style Libre een alarmfunctie als de bloedsuikerwaarde te laag komt. Is fantastisch. Handig voor autorijden, sporten of in de tuin werken etc. Sinds ik die alarmfunctie gebruik heb ik nooit meer een erge hypo gehad.Laten we daarom elkaar niet meer de put inpraten over alle ellende met hypo’s. En voor je in de auto stap of op de racefiets sowieso even meten.Joost uit Breda

Ik was benieuwd naar wat voor soort symptomen jullie eigenlijk ervaren bij hypo’s. Wat vind je het ergste en wat schaar je onder zijnde slechts “bijverschijnselen”? Hieronder volgt een beschrijving van hoe ik ze soms ervaar. Dit doe ik aan de hand van een voorbeeld.  “Ik stond voor de groep en opeens wist ik niet meer wat ik ook alweer wilde gaan zeggen, alles wat ik bedacht had in de vergadering aan te kaarten brokkelde uiteen in stukjes onbegrijpelijke informatie.  Geen toegang meer tot mijn geheugen, geen mogelijkheid alle prikkels die binnenkwamen te interpreteren tot een coherent geheel, en al helemaal geen heldere herinneringen aan wat ik wilde gaan zeggen. Ik zag mensen zitten aan de tafel voor mij. Wie het waren wist ik nog, maar niet meer wat zij zojuist hadden gezegd waarbij ik mijn verhaal eventueel kon laten aansluiten... Sterker nog: wat was het ook alweer wat ik wilde gaan zeggen? De personen aan de tafel keken mij verwachtingsvol aan en werden ook wat ongeduldig… “Wat wilde jij inbrengen voor deze vergadering, Welmoed?” Ik stamelde… de motoriek van mijn lippen stagneerde; ze bewogen onhandig en in slow motion; ik kon niet goed woorden produceren. Wat was ook alweer de bedoeling; wat wilde ik ook alweer gaan zeggen? Opeens zag ik wat steekwoorden op het notitieblokje staan dat voor me op tafel lag, ik had ze op papier gezet blijkbaar, maar ik wist niet meer hoe hier een lopende, logische zin van te construeren. Het was niet zozeer de stress die er voor zorgde dat er niks zinnigs uit mijn mond kwam; mijn geheugen en hersenen functioneerden gewoonweg niet meer! Ik raakte in paniek. Ik wilde toch iets zeggen, iets best wel relevants, iets dat logisch was en ik “normaal gesproken” gewoon kon verwoorden, maar waarom lukte het dan niet??? Ik werd bang en voelde me heel kwetsbaar … plotseling drong het tot me door dat ik waarschijnlijk een hypo had, maar ik was gewoonweg fysiek-mentaal in dèze hoedanigheid niet in staat dit aan het publiek uit te leggen… Ik voelde me “opgesloten in mijn lichaam”: mijn lichaam en brein deden niet langer méé, maar ik ervoer nog wel het onvermogen (dit ben 'ik' toch niet? waar ben 'ìk' gebleven? Ik wilde toch echt iets hier in deze vergadering zeggen, maar wàt en wat moet ik nu met de situatie aan?)”. Dit is vaak hoe ik een hypo ervaar. Alhoewel het hierboven om een fictieve beschrijving gaat en het bovenstaande voorval dus niet letterlijk zó heeft plaatsgevonden, voldoet het aan de kenmerken die ik vaak ervaar bij een lage bloedsuiker of een naderende hypo. Ik vind het elke keer zo’n heftige ervaring die zo stevig inbreuk doet op mijn leven dat ik er soms wat verdrietig van word. Ik heb een sensor, dus de alarmen gaan af (dat was vroeger niet zo), maar desondanks zak ik soms toch nog heel snel, tè ver, door naar beneden … met als gevolg dus dat er functies uitvallen. Misschien ervaren vele van jullie veel lichtere symptomen....? Oftewel: wat voor soort symptomen ervaren jullie eigenlijk bij hypo’s? Wat vind je het ergste en wat schaar je onder zijnde slechts “bijverschijnselen”? En ...herkennen sommigen zich in wat ik hierboven beschrijf?P.S. Ik heb me vaak aléén gevoeld in dit type nare ervaring. Mijn zus en vader waren, vanaf dat ik jong was, lange tijd de enige personen die ik kende die ook diabetes hadden, maar zij hadden gewoonweg véél minder last van dit soort neurologische uitval bij hypo's. Dit maakt dat ik - merk ik - op één of andere manier een beetje bang ben voor dat er nauwelijks reacties zullen komen op mijn post hier (weinig back-up) en dus echt een van de weinige moet blijven voelen met dit soort symptomen. Ik hoop dus dat er meer mensen hun ervaringen van hypo's (en eventueel neurologische uitval) willen delen op de site....

Hi everyone,My name is Sheila. My team and I are creating an app that helps diabetes type 1 patients to document diet and provide nutrition suggestions. We are curious to know more about your daily routine and procedure. Let me know if you would like to chat either online or in-person. We are currently in Amsterdam.Thank you so much! If you are interested, comment below, and I will reach out or send me an email at sheilagraphy@gmail.com

Hallo allemaal,Het is maandagochtend. Het voornemen van vroeg opstaan en sporten niet gehaald? Kans is dat het voornemen niet te moeilijk, maar juist te makkelijk was. In tegenstelling tot wat we vaak horen, hoef je niet altijd in hele kleine stappen te beginnen. Een doel moet groot genoeg zijn, zodat je in beweging komt. Letterlijk en figuurlijk. Als het doel te klein is en geen spanning oproept, dan denkt je onderbewuste; Ach het is toch niet zo belangrijk en blijf je liggen. Zo geldt dit met alles wat we doen; eten, meten, spuiten maar ook op het werk, in de sport, etc. Je zou kunnen zeggen; Als het doel JOU als persoon niet verandert, verandert er niks en haal je het niet.