Hart en vaten

Naast dat ik zelf diabeet type 1 ben ken ik ook diverse mensen met dezelfde aandoening. De insuline behoefte is heel individueel. Door de jaren heen is de insuline behoefte wel toegenomen. Wat zijn de criteria waaraan moet worden voldaan om te spreken van insuline resistentie? 

Ik was in de veronderstelling dat insuline een lichaamseigen stof was. Geproduceerd door de eilandjes van Langerhans. Hoe kan je daar een resistentie tegen opbouwen?Dit klinkt vreemd. Kan je ook resistent worden tegen je eigen testosteron? En andere eigen hormonen?Moet ik ook bang zijn voor een allergie voor rode bloedlichaampjes?Leg uit.

Beste mensen, wie weet waar je de diagnose "autonome neuropathie" kunt laten stellen? Mijn internist zegt dat het niet vast te stellen is, maar het moet toch mogelijk zijn?

In verschillende gesprekken de afgelopen tijd kwam het voorbereiden op complicaties naar voren. Mijn vraag is of je op dit moment vanuit de diabeteszorg goed voorbereid wordt op die complicaties en of er genoeg wordt gedaan aan het voorkomen van complicaties?Ik heb het hier dus niet over vervelende bijverschijnselen van het hebben van diabetes, maar de meer permanente schade die diabetes aan je lichaam kan veroorzaken zoals je voeten, ogen, nieren en zenuwen.

Ik heb al een aantal jaren last van wisselende pijnlijke gewrichten en pezen. Daarnaast ook steeds frequenter last van verspringende pijnlijke plekken aan mijn vingers/handen, niet gelokaliseerd bij een gewricht. De plekken ontstaan vaak vrij accuut en zijn vuurrood en gezwollen/hard en veelal zeer pijnlijk. Soms centraal ook een witte plek, alsof de doorbloeding beperkt is. Regelmatig ook aan de vingertoppen, bij meerdere vingers tegelijk. Ik word dan enorm beperkt in mijn werkzaamheden/bezigheden. Gelukkig verdwijnen deze plekken ook weer na enkele uren of 1-2 dagen. Ik vermoed dat dit toch een vorm van neuropathie en/of vaatklachten is. Ik ben ondertussen al diverse malen verwezen naar de rheumatologg en neuroloog en visa versa. Wie herkent dit en heeft hier ervaring mee?

Zo blij ben ik niet met deze bijdrage. Want: hoge bloeddruk is een van de 4 voorwaarden om de diagnose metabool syndroom te krijgen. Koffie drinken verhoogd de bloeddruk, bij iedereen. De andere 3 voorwaarden zijn: verhoogde nuchtere bloedsuiker, lage HDL en hypertriglyceridemie. Ofwel, als diabeet type 1 heb je sneller het metabool syndroom, onafhankelijk van je bloeddruk.De conclusie dat je als diabeet sneller de diagnose metabool syndroom krijgt, kan dus simpelweg komen door enkel het bloeddrukverhogende effect van koffie.Verder, de onderzoekers zeggen te hebben gecorrigeerd voor leeftijd, voeding, alcohol, beweging en roken. Hmmm, hoe dan wel? En zou er voor diabeten type 1 andere correcties gebruikt zijn (lijkt me raadzaam, maar de vraag is of dat gebeurd is).Kortom, mis ik iets hier?