Andere complicaties

Hallo allemaal daar ben ik weer. Paar weken effe brak geweest. Heb een hele dag spastische stuiptrekkingen gehad door magnesium en fosfaat tekort. Best heftig. Beetje hetzelfde als 3 marathons lopen dus ik was aardig kapot en dan de week erna dat erg warme weer, dus ben effe 3weken met herstel bezig geweest😊Wat het vreemde van de hele situatie is is dat ik 30 juli opgenomen ben via infuus de beide het toegediend gekregen. De dag erna was mijn insuline resistentie als sneeuw voor de zon verdwenen.  Eerst dacht ik nog dat het door het warme weer kwam maar het bleef aanhouden. Tuurlijk ben ik daar blij mee, allen kan niemand in het ziekenhuis er iets zinnig over zeggen. Ik heb mijn basaal moeten verlagen, mijn ratio weer verlaagd van 4,3 naar 7,7(wat het was 1,5 jaar geleden) de insuline gevoeligheid verlaagd van 1,0 naar 1,4 en mij  streef waarde wat verhoogd van 5 naar 6mmol.helaas kan ik nergens terug vinden als je resistent ben hoe het verminderd en of het weg kan gaan. En zo ja hoe het verdwijnd. Het lijkt mij dat het net zo geleidelijk gaat met afbouw als de opbouw. Nu is het echt in 24 verdwenen😮😊.is er oemand die hier ervaring mee heeft?de opbouw van de resistentie heeft 1,5 jaar geduurt en daar heb ik de week voor de opname nog verhogingen moeten doorvoeren omdat de suikers te hoog waren.hopelijk kan iemand er wat over zeggen. Al met al gebruik ik 2/3 minder insuline nu dus dat scheelt. En tegelijk type 1 en 2 is ook niet goed daarom ben ik wel blij met het resultaat.

Beste mensen, wie weet waar je de diagnose "autonome neuropathie" kunt laten stellen? Mijn internist zegt dat het niet vast te stellen is, maar het moet toch mogelijk zijn?

Hallo allen,Ik besef mij terdege dat elke diabeet anders en dus uniek is maar ik ben enorm benieuwd naar diabeten die ook gebukt gaan onder constante moeheid. Ik heb al veel meegemaakt, en zal dat jullie nu even besparen, maar sinds een half jaar ben ik constant moe en zou ik de klok wel rond kunnen slapen. Zelfs nu het eigenlijk best stabiel is, de diabetes, ben ik wel benieuwd naar andere mensen die dit ook als zodanig ervaren en wat zij ertegen doen. Ik las hier iets over op facebook en herkende er veel in vandaar dat het mij ook een mooi onderwerp voor de community leek. Alvast bedankt.

Ik heb nu 34 jaar DM1 en ik merk dat mijn spieren, met name in de rug en heupen steeds stijver worden. Ik ben al onderzocht op reuma, maar dat is het niet. Niemand kan me duidelijk vertellen wat het dan wel is.  Bij mij helpt het niet om meer te bewegen, ik wandel en fiets veel. Met mijn werk in de thuiszorg heb ik ook de nodige beweging. Ik merk wel dat ik mijn schoenen en sokken moeilijk aan kan krijgen en dingen van de grond oprapen is ook een drama. Ik ben heel benieuwd of iemand van jullie deze klachten ook ervaart.

Erectieproblemen door diabetes: niet echt een onderwerp waar mensen snel over durven te praten. In een privébericht kregen we van een community-lid vragen over dit onderwerp. Hij wilde graag anoniem blijven en dat respecteren we. Daarom open ik namens hem dit gesprek, omdat het wel een belangrijk onderwerp is om over te praten. Goed om te weten: de antwoorden die in dit gesprek worden gegeven zijn afgeschermd (ze zijn pas zichtbaar als je inlogt / een account hebt van Diabetestype1.nl), maar het openingsbericht is wel openbaar. Vandaar dat ik dit gesprek open namens een van de community-leden. ---- Ik heb nu al 9 jaar DT1 (26 jaar oud). Ik heb veel ups en downs gehad, veel onder de controle gebleven en opgenomen in het ziekenhuis. In de beginfase van mijn diabetes was ik erg oplettend en benieuwd naar mijn bloeduitslagen, maar jammer genoeg werd dat steeds minder. Ongeveer twee maanden geleden (september 2019) begon neuropathie bij me te verschijnen. Het werd steeds erger, dus mijn penis die werkte ook niet al te goed meer. Sterker nog: hij functioneerde helemaal niet meer (geen erectie). Mijn libido is enorm verlaagd, bijna geen zin meer. Ik denk amper aan seks. Nog toekomstige trouwplannen, maar dat gaat een beetje moeilijk als je de vrouw van je leven niet kan bevredigen. Ondertussen Tadalafil gebruikende werkt ook heel moeilijk :( Neuropathie is nu wel minder/over! Natuurlijk mede dankzij mezelf, want ik ging als de gek mijn bloedsuiker 15 keer per dag meten en alles strak in de gaten houden. Het is nu gewoon over, maar neuropathie heeft dus waarschijnlijk mijn penis (orgaan) aangetast. Bij dezen ben ik erg nieuwsgierig of dit wel gaat optimaliseren en of ik mijn oude werkende penis terug ga krijgen. Herken jij jezelf in dit probleem? Deel dit alsjeblieft met mij/ons, zodat ik/wij ons weer psychisch als fysiek eventueel beter gaan voelen en weten wat ons te wachten staat.

Na bezoek aan mij arts een anderhalf jaar gelden zei hij: het lijkt wel dat je insuline resistent aan het worden ben. op dat moment hebben we het niet serieus genomen omdat een veranderd eet patroon van mij een verhoogde insuline inname dit verklaarde. Afgelopen december na een voorhoofd-holte ontsteking ging ik voor controle bij huisarts langs. Ik had de laatste lab uitslagen van het ziekenhuis meegenomen voor hem. Na een gedegen blik erop zei hij lijkt wel of je insuline resistent bent. nou als 2 artsen los van elkaar dit zeggen dan moet het dat zijn. Drastisch mijn dieet omgegooid en koolhydraat arm zo niet vrij aan het eten. Max koolhydraten zit ik nu op 50 gram per dag(max). dagelijkse insuline verbruik is van 99 eenheden per dag gedaald naar 51 eenheden per dag.Nu 3 maanden later. Mijn basaal heb ik moeten verhogen en mijn koolhydraat ratio verlagen(betekend meer insuline bij eten). basaal zit ik nu op 1,6 24 uur lang(zat op 1,4 en 1,55) en koolhydraat ratio op 6.5 00:00 tot 12:00, 5.8 tot 18:00 en 6.3 tot 24:00. Ikzelf vind dit een aardige stijging. time in range zit ik nu op 69%. ik sport 3x per week heb een viseraal vet van 7% en 18% ander vet. geen overgewicht.hèhè eindelijk mijn vraag: heeft iemand ervaring met insuline resistentie? hoe lang duurt het voor dit afneemt? welke gevolgen heeft het als het niet afneemt? misschien iemand nog tips voor mij? ben benieuwd.Marcel